Κάθε φάρμακο μπορεί να γίνει δηλητήριο, αλλά και αντίστροφα πολλά δηλητήρια χρησιμοποιούνται σε μικρές δόσεις ως φάρμακα. Ένα από τα πιο διαδεδομένα φάρμακα που χρησιμοποιείται σήμερα και μάλιστα σε υγιείς, είναι η αλλαντική τοξίνη τύπου Α, περισσότερο γνωστή σαν ΒΟΤΟΧ.

Από που όμως, πήρε το όνομά του το Botox και πώς ανακαλύφθηκε; Η ιστορία ξεκινά το 1822, όταν ο γερμανός γιατρός Kerner περιέγραψε για πρώτη φορά τον Βοτουλισμό, την γνωστή σε όλους μας Αλλαντίαση, μια τροφική δηλητηρίαση που προκαλεί μυική παράλυση και που εκείνη την εποχή προερχόταν πολλές φορές από την κατανάλωση αλλαντικών. Στα λατινικά το λουκάνικο ονομάζεται botulus και έτσι πήρε το όνομά της η συγκεκριμένη δηλητηρίαση.

Πέρασαν αρκετά χρόνια ώσπου το 1897, ο βέλγος μικροβιολόγος van Ermengem, ενώ διερευνούσε τα αίτια της δηλητηρίασης των μελών μιας ορχήστρας, ανακάλυψε το υπεύθυνο μικρόβιο, το Clostridium Botulinum ή Κλωστηρίδιο της Αλλαντίασης στα ελληνικά.

Στην δεκαετία του 1920, οι επιστήμονες κατάφεραν να απομονώσουν μία από τις επτά τοξίνες που παράγει το Κλωστηρίδιο, την τοξίνη Α, που είναι η δραστική φαρμακευτική ουσία του Botox.

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε και πάλι στο προσκήνιο την έρευνα για την παρασκευή βιολογικών όπλων που θα μπορούσαν να προσβάλουν τα νεύρα και δύο στρατιωτικά εργαστήρια, ένα στις ΗΠΑ και ένα στην Αγγλία, μελέτησαν τις δράσεις της αλλαντικής τοξίνης Α.

Μετά την λήξη του πολέμου, κατά τις δεκαετίες του 1950 και ‘60, η έρευνα έφθασε στο σημείο να αποκαλύψει τον μηχανισμό δράσης της τοξίνης, που αναστέλλει την λειτουργία της Ακετυλοχολίνης στην νευρομυική σύναψη και έτσι προκαλείται η πάρεση των μυών.

Το 1978 ο Alan Scott, ένας αμερικανός οφθαλμίατρος αποφάσισε να δοκιμάσει τη τοξίνη για την θεραπεία του στραβισμού. Θέλησε δηλαδή, να προκαλέσει πάρεση στους οφθαλμικούς μύες που στρέφουν τα μάτια και έγινε ο πρώτος που χρησιμοποίησε το φάρμακο σε ανθρώπους. Τα αποτελέσματα των μελετών του δημοσιεύθηκαν σε ιατρικά περιοδικά το 1980 και στην συνέχεια πολλοί γιατροί εφάρμοσαν την τεχνική του για την θεραπεία του βλεφαρόσπασμου και άλλων μυικών σπασμών. Το φάρμακο αρχικά ονομάστηκε Oculinum, από το λατινικό oculi, δηλαδή μάτια.

Το 1982 ένα ζευγάρι γιατρών στο Τορόντο ανακάλυψε ότι το φάρμακο είχε μία παράπλευρη δράση, την εξάλειψη των ρυτίδων του δέρματος στα σημεία που γίνεται η ένεση! Αμέσως, η φαρμακευτική εταιρεία Allergan, είδε την ευκαιρία, αγόρασε το φάρμακο και το μετονόμασε ΒΟΤΟΧ, πήρε άδεια χρήσης από τον αμερικανικό ΕΟΦ για τις ρυτίδες και από εκεί και μετά η ιστορία είναι γνωστή...